فــرشتــــــهــ

پرنسس ما الان 2ماه و 11 روزه که پا به زندگی ما گذاشته و شده همه چیز ما...

خیلی حس خوبیه وقتی علی از سر کار میاد و  باهاش بازی میکنه و حلما غش غش میخنده....گاهی محو نگاه کرذنشون  میشم... عشقم و دختری که جاصل داشتن عشقم کنارمه....

10 روز پیش واکسن 2 ماهگیشو زدیم

چقد استرس داشتم و میترسیدم....فکر اینکه درد بکشه جلوم و گریه کنه دیوونم میکرد...

صبح ساعت 6 بیدار شده بودم و سایلاشو جمع میکردم قرار بود همسری منو  قبلرفتن سر کارش ببره خونه ی محبوبه اینا و با محبوبه بریم واکسنشو بزنیم آخه مرکز بهداشتش نزدیک خونه اوناس

که دیگه همسری یهو بین راه زنگ زد به کارش و گفت واکسن دخترمه و یکم دیر تر میام

انقد خوشحال شدم و کلی ازش تشکر کردم و رفتیم مرکز بهداشت راست روش

اونجا دیگه  همسری رفت پشت پرده و خانم دکتر واکسن حلما رو زد و حلما فقط یه جیغ کوچولو زد...و آروم شد

اومدیم خونه و سریع لباساشو کم کردم و مرتب بهش استامینوفن دادم و هی تدمای بدنش رو چک کردم که تب نکنه

که خدا روشکر تو اون سه روز تب نکرد و فقط شب اول رو بیدار موندم و چک کردم که تب نکنه

به قول فهیمه دخترم یه فرشتس اصلا اذیتم نکرد